Wereld Droom

  “Kennen jullie het verhaal van Ludwig? De glimworm die niet kon glimmen? Nee? Oke, dan zal ik het vertellen..” De kinderen van groep 7 hadden vol bewondering gekeken naar een you-tube filmpje met daarin glimwormen, die oplichtten in de nacht. Er was bijpassende klassieke muziek bij en we waren helemaal in de stemming om met de filosofieles te beginnen. “Hebben jullie Ludwig ook gezien?” “Ja juf, dat was de glimworm die geen licht gaf.” Iedereen kon glimmen En ik vertelde over Ludwig die bij de andere glimwormen navraag ging doen. Zijn buurvrouw Anne bleek te gaan glimmen als ze naar het gezang van de nachtegaal luisterde, Zijn tante Sidonia begon te glimmen als ze een zonnebad nam en zijn neef Carolus begon te glimmen als hij iets lekkers te eten had. Ludwig probeerde ook dit alles. Maar de nachtegaal zong te hard voor hem, de zon deed pijn aan zijn ogen en in het eten zaten zandkorrels. Ludwig bleef mokkend alleen achter op zijn blaadje zitten. Toen besloten de anderen hem o...

  “Wat is dit?”, vroeg ik, terwijl ik een cirkel op het bord tekende. “Een bal, een voetbal, een volleybal, een hamburger, een cheeseburger…” De kinderen van deze flex-klas in Amsterdam-West hadden hun tweede filosofieles en kregen een oefening in creatief denken. Eerst waren ze nog wat onwennig, maar uiteindelijk kwamen ze op meer dan 150 mogelijkheden voor de cirkel die op het bord stond. Heel veel antwoorden Ook dit is filosofie, niet alleen diep nadenken, maar ook creatief denken. En dan zijn er heel wat antwoorden mogelijk…” Ik besloot strepen te zetten op de cirkel en vertelde ze dat er nu nog maar antwoord mogelijk was. “Een stroopwafel!!!”, antwoordde het meisje vooraan. Ze had de hele les goed geluisterd, maar nog niet veel gezegd. En zij kreeg natuurlijk de stroopwafel, die ik uit mijn tas haalde. Eens of oneens? Niet om op te eten, maar om te bestuderen. Ze kreeg er namelijk nog drie. En een bijbehorende vraag: “Zijn deze stroopwafels hetzelfde?” Ze bekeek ze met...

Of    “Ja, sorry, ik ben vandaag wat later. Moet eerst nog naar de tandarts…” Toen ik binnen kwam zaten de kleuters gezellig aan de ronde tafel rijstwafels te eten. Met jam, pindakaas of vegetarische worst. Ik werd enthousiast begroet: “Jij bent toch de tovenaar?”, hoorde ik iemand zeggen, terwijl een ander aan mijn benen hing. Inderdaad, maanden geleden was ik hier ook geweest. Om een voorstelling te geven, waarin ik de tovenaar speelde. Ze wisten nog precies waar het verhaal over ging. Maar vandaag kwam ik op deze bso om te filosoferen. Filosoferen met kleuters? Ja! Niet het moment om te filosoferen Sommige kleuters vonden dat ze lang genoeg aan tafel hadden gezeten. Ze sprongen op. Om een puzzel te gaan doen, met de lego te spelen of te gaan bouwen in de bouwhoek. Anderen hadden zoveel energie dat er gerend moest worden. Dit was niet het moment om te gaan filosoferen, besefte ik. En ik nodigde wat kinderen uit om mee te gaan naar de speelzaal. Daar konden ze zich lekker...